Rode loper, flitsende fotografen… Het wordt al bijna een gewoonte! Nee hoor, zo omhoog gevallen ben ik nog niet. En was ik dat wel, dan zorgde de opmerking: “Kunt u even doorlopen, Catherine Keyl komt eraan” ervoor dat ik met beide pumps weer op de loper stond. Jas ophangen, glaasje champagne en – hop! – snel de zaal in voor de premiére van de film “The Reader” – opening van het eerste Internationale Filmfestival Breda. Al BN’er spottend – Anita Witzier, Paul van Loon, Gerda Havertong, en is dat niet Marjan Berk? – wachtten we op de aankomst van Prinses Laurentien en Prins Constantijn. Ja, al was het de eerste film van de eerste aflevering van het IFFB, het had gelijk koninklijke allure. Goed, Prinses Laurentien is vanuit haar functie als voorzitter van Stichting Lezen & Schrijven nauw betrokken bij het maatschappelijk probleem van de laaggeletterdheid, en voor deze film is het Film Festival Breda een samenwerking aangegaan met de stichting, maar toch: niet vaak heeft een beginnend filmfestival zo’n flitsende start.
Na de toespraken was het dan tijd voor de film zelf. Er zwerven her en der al wat recensies op het net van The Reader, maar ik ben het niet met allemaal eens. Goed, het tweede deel van de film was wat tragig, maar over het geheel prachtig. Ingetogen. Heftig. Aangrijpend. Ik wilde een aantal keer opspringen en roepen: “Geef nou toe, dat je niet kunt lezen, dan hoef je de cel niet in! Michael, je kent haar geheim, help haar!”, maar ik zat stil met een brok in mijn keel. En tegen het eind met tranen in mijn ogen. En daarmee was ik in koninklijk gezelschap, want ook de Prinses had het niet droog gehouden…
