Archive for the ‘Geen categorie’ Category

maandag, 28 september 2009

Nu je er toch bent

 

Complexbeheerder aan het werk

“Het ene moment draai je een kraan vast, het volgende moment drink je een bakje koffie met een bewoner en luister je naar zijn of haar problemen.” Het is iets na 8 uur ‘sochtends, collega Bas Driehuijs en ik zitten in het huismeesterkantoor van Singelveste aan de Middelllaan aan een bakkie koffie met Yureck – complexbeheerder – en Angelo – hij stuurt de 13 complexbeheerders van Singelveste aan. We lopen in het kader van de PvdA Breda Dag van de Wijkveiligheid een ochtend mee.

Eerst vertellen ze ons iets meer over het werk zelf. De rol van complexbewoner is de afgelopen jaren steeds minder technisch, en meer sociaal geworden. De technische dingen zorgen er wel voor dat je ‘achter de voordeur’ komt. Bij de signalering van sociale problematiek of overlast wordt de wijkconsulent ingeschakeld, zij zorgt voor een oplossing (bv door het inschakelen van de GGZ, of Thuiszorg of Buurtbemiddeling). Tijdens het gesprek gaat de telefoon van Yureck regelmatig, veelal voor kleine technische problemen. Terwijl Yurick afspraken met bewoners noteert (“Vanmiddag, ik ben vanmorgen bezig”), vertelt Angelo ons, dat het complex Middellaan tot vorig jaar veel overlast had van daklozen en junks, die in portieken en gangen sliepen en gebruikten. Dit gaf veel overlast, maar zelf oplossen lukte niet, dus hebben ze contact met gezocht met Frank Ewals (de verbindingsregisseur). Nu is er samenwerking met wijkagenten, de wijkraad en ‘t IJ én er is een bewakingsbedrijf ingehuurd – die de slapers ‘snachts steeds wekken – en het probleem is nu vrijwel weg. Het is belangrijk dat bewoners veilig kunnen wonen, in een schone en leefbare omgeving. Na een laatste bakkie koffie gaan we op pad. Eerst lopen we een rondje door het complex, om te kijken of er geen slapers zijn. Meteen als we naar buiten stappen, wordt Yureck aangesproken door een bewoner (“Nu ik je toch zie…”), die haar grofvuil heeft aangemeld en klaar gezet, maar het is niet opgehaald. Yureck belt de Gemeente. De mevrouw had het grofvuil pas woensdagavond buiten hoeven zetten. Ook weer opgelost.

Vandaag zijn er geen slapers in het complex, dus Angelo gaat door naar kantoor. Tijdens zijn ronde ruimt Yureck meteen even de folders op de grond onder de brievenbussen op. “Als ik ze niet opruim, liggen ze er morgen of volgende week nog.” Het valt hem op, dat mensen vaak alleen nog met hun eigen huisje, boompje, beestje bezig zijn en er weinig betrokkenheid bij de buurt is. Ook leggen ze problemen vaak snel bij instanties weg, in plaats van dat ze het eerst zelf proberen op te oplossen. Terwijl we door Fellenoord/Schorsmolen, via het van Coothplein/Markendaalsweg complex naar het Chassépark lopen, vertelt hij gepassioneerd over zijn werk. De afwisseling, de sociale contacten – hij vindt het de leukste baan ter wereld.

Als we hem tegen de middag vragen of hij een advies voor ons heeft, hoe we als PvdA Breda veiliger kunnen maken geeft hij er twee. Allereerst moet er méér toezicht in de openbare ruimte en structureel samenwerking/overleg tussen politie, wijkraden, ‘t IJ en woningbouwverenigingen en de Gemeente zijn. Daarnaast zou de maatschappij weer verschilliger moeten worden, betrokkener met en bewuster van hun leefomgeving. Een technisch én een sociaal advies, net zo breed als zijn functie.

maandag, 28 september 2009

Dag van de Wijkveiligheid

 

Grote Broer project

Maandag 28 september organiseerde de PvdA Breda de Dag van de Veiligheid. De focus lag op de wijkveiligheid.

Vijftien PvdA’ers (gemeenteraadsleden en enkele actieve leden) – de zogenaamde blikvangers – gingen in gesprek of op pad met twaalf professionals op het gebied van wijkveiligheid in Breda, om van hen te horen hoe zij werken aan de veiligheid in de wijken.

De blikvangers liepen mee met wijkagenten (Brabantpark), buurtvaders (Geeren-Zuid), veiligheidsregisseurs, huismeesters (Schorsmolen, Centrum), het straatteam van Novadic Kentron, buschauffeurs, buurtmeesters (Kesteren, Gageldonk), het Veiligheidshuis, Grote Broers (Noord), het SET-team van Surplus Welzijn en het project Buurtbemiddeling.

Tweede Kamerlid Attje Kuiken en fractievoorzitter Miriam Haagh hadden een rondetafelgesprek met wijkbewoners uit de Heuvel en Tuinzigt en gingen op bezoek bij het buurtpreventieproject in de wijk Biesdonk. Zaterdagnacht hadden collega blikvangers meegelopen met het Horecateam in het uitgaanscentrum van Breda.Door naar de professionals te luisteren en met hun blik te kijken, kregen we een goed beeld van de issues op het gebied van (wijk)veiligheid en leefbaarheid in de wijken van Breda. Iedere blikvanger vroeg advies aan de professional op het specifieke terrein waarin deze werkzaam is. Hoe krijgen we veilige wijken en buurten in Breda? Wat zou de PvdA Breda mee moeten nemen richting de verkiezingen in 2010 en het toekomstige beleid op het gebied van wijkveiligheid?

Tijdens de afsluitende avond in Hotel Keyser koppelden alle blikvangers hun ervaringen en adviezen terug. Ook de professionals die hadden meegewerkt, waren aanwezig. In de adviezen en terugkoppelingen was duidelijk een rode draad aanwezig:

- Méér zichtbare wijkagenten
- Medezeggenschap en verantwoordelijkheid voor de burger
- Verloedering en zwerfvuil tegen gaan
- Preventie is belangrijk
- Zorgen over de onverschilligheid in de maatschappij

Na de terugkoppelingen gingen Tweedekamerlid Attje Kuiken, politiechef Marco Smulders (team Breda Noord) en Joop Goderie (Gemeente Breda) in gesprek met de zaal over (wijk)veiligheid. Er ontstond een levendige discussie over de (on)zichtbaarheid van wijkagenten, wie de regie zou moeten voeren over alle organisaties die een taak vervullen op het gebied van wijkveiligheid, de hoeveelheid medezeggenschap en verantwoordelijkheid voor de wijkbewoners zelf en de kracht van verbinding.

PvdA Breda lijsttrekker Marja Heerkens sloot de avond af. Zij nam alle adviezen mee, niet alleen als lijsttrekker, maar ook wethouder Sociale Zaken én als loco-burgemeester. “De PvdA heeft de naam soft te zijn, maar dat zijn we al lang niet meer! Er zijn volgens ons twee lijnen op het gebied van de veiligheid: preventie en repressie.”

Volgens haar ligt de regierol duidelijk bij de gemeente, maar de ideeën en signalen moeten vooral uit de buurtbewoners zelf komen. Deze ideeën en signalen moeten bij de juiste persoon of instantie terechtkomen en er moet iets mee gedaan worden. Er moeten niet méér projecten of schakels komen, maar meer verbindingen.

Alle professionals kregen een blik gevuld met snoep (als dank voor hun blik op de wijkveiligheid) en aan de bar werd er nog volop nagepraat.

Het was een inspirerende dag, met goede adviezen op het gebied van wijkveiligheid – waarvan er een aantal meteen in ons (concept)verkiezingsprogramma zijn verwerkt!

Lees ook de artikelen op BredaVandaag.nl en in de Bredase Bode: voorpagina en op pagina 4.

zondag, 20 september 2009

Breda Beats 2009

 

Soms zegt een foto meer dan 1000 woorden: zie hier uw raadslid (voor het 6e of 7e jaar op rij) hard aan het werk achter de bar bij Breda Beats. Ik heb liters en liters fris, baco, wijn en smirnoff ice uitgeschonken. Jeetje, wat kunnen dansende mensen een hoop drinken?! Wegens succes (oké, drukte en afzeggen van vrijwilligers) was ik geen 6, maar 11 uur lang te bewonderen! De laatste 4 uur heb ik – nadat mijn handen last kregen van acute dopopendraaikramp – bestellingen opgenomen. Het was druk, het was gezellig, de ene dj/act (Dunugoz vs Tha Roofas) vond ik beter te behappen dan de ander (ik noem geen namen). Of het drukker was als vorig jaar, ik weet het niet, maar… volgend jaar weer de überdienst op zondag!

Breda Beats Bardienst 2009

dinsdag, 15 september 2009

Busroute over Delpratsingel

 

Nu nog over de Willemstraat

In 2012 is de nieuwe OV terminal af. Vanaf dat moment zal het busstation aan de noordzijde van het station gesitueerd zijn, en alle buslijnen vanuit de binnenstad zullen daar dan naar toe moeten, linksom of rechtsom.
De keuze voor het tracé was een lastig proces met moeilijke keuzes. Er zijn twee tracés door het college onderzocht: een route via de Terheijdenstraat-Kennedylaan of via de Mauritsstraat-Valkenstraat. Na een vergelijking van beide tracé’s op verschillende punten, bleek de route via de Terheijdenstraat-Delpratsingel-Kennedylaan-Vlaszak de beste keuze. Dit tracé werd dan ook voorgelegd aan de commissie Milieu en Mobiliteit.

Voor de PvdA was de route via de Mauritsstraat sowieso geen optie vanwege de trillingshinder voor omwonenden, en we zijn dus blij voor de bewoners daar. Ook zijn we gelukkig met het voornemen van het College om per 2012 de opstapplaats voor de internationale busdiensten naar de noordzijde van de nieuwe OV terminal te verplaatsen, dit vermindert de overlast voor omwonenden.

De PvdA kan zich vinden in de keuze voor het tracé Kennedylaan-Delpratsingel, maar we hebben wel een aantal kanttekeningen en opmerkingen voor het vervolgtraject, in het bijzonder op het gebied van verkeersveiligheid en leefbaarheid voor de bewoners van de Delpratsingel. Ze spraken in tijdens de commissievergadering en gaven aan dat er nogal wat losse eindjes zijn. Ze maakten zich zorgen over de grote hoeveelheid auto’s en bussen door hun straat.
De PvdA heeft in de commissie aandacht gevraagd voor verkeersbeperkende maatregelen over de Delpratsingel. Niet alleen om de overlast te beperken, maar ook om de veiligheid van de fietser te waarborgen. Ook andere partijen vroegen aandacht voor extra verkeerswerende maatregelen.

Eigenlijk zou de PvdA, net als veel van de omwonenden, de Delpratsingel bij voorkeur geheel autovrij willen zien, alleen toegankelijk voor langzaam verkeer, bussen en bestemmingsverkeer. We vroegen aan de wethouder of het autovrij maken van de Delpratsingel onderzocht gaat worden in het vervolgtraject of meegenomen wordt in de actualisatie van het Verkeerscirculatieplan Binnenstad later dit jaar.
De wethouder zegde toe er alles aan te doen om het traject zo autoluw mogelijk te maken, maar hij vreest dat bij autovrij maken het probleem zich alleen maar verplaatst. Hij vindt de autovrije singels wel een optie om te onderzoeken in de actualisatie van het Verkeerscirculatieplan Binnenstad.

Ook hebben we de wethouder meegegeven dat de verkeerswerende maatregelen die nu al wel voorgesteld zijn, gehandhaafd moeten worden. Auto’s die van a naar b willen zijn creatief, en laten zich niet tegenhouden door een streep of bord.
Verder was in het voortraject de communicatie met gesprekspartners en omwonenden wel intensief, maar niet altijd even vlekkeloos. De PvdA heeft de wethouder meegegeven in het vervolgtraject de omwonenden en direct betrokken nog intensiever te betrekken bij het proces.

Uiteindelijk bleken alle fracties vóór het voorgestelde tracé te zijn, maar Groen Links en Leefbaar Breda nemen het stuk toch mee terug naar de fractie, omdat er onderdelen in het toegestuurde stuk ontbraken. De volledige stukken stonden wel online, en daar heeft de PvdA haar mening op gebaseerd.

Update @ 16/09/2009: Artikel in BN/DeStem

maandag, 14 september 2009

Rustig weekendje

 

De standaardvraag op maandag bij de eerste koffie is natuurlijk: hoe was je weekend? Er was geBBQ’ed, geklust, verhuist door de collega’s ‘En jij?’ “Gewoon, relaxed”, antwoordde ik, “Vrijdag naar Ben Sims in Haarlem geweest en zaterdag op zondag 80 kilometer gewandeld. Niets bijzonders dus… Ik heb alleen een kleine piep in mijn oor en wat spierpijn, maar hopelijk gaan beiden snel over.” Mijn collega’s keken me enigszins bevreemd aan. Geen idee waarom…

zaterdag, 05 september 2009

Keuzes

 

Eén zaterdagavond, drie uitnodigingen voor drie uiteenlopende mogelijkheden om hem door te brengen: een trouwfeest, de opening van het politiek seizoen en een Iftar. De keuze voor de invulling van vanavond geeft eigenlijk in een notendop het dilemma waar ik de afgelopen ruim drie jaar regelmatig voor sta weer: waar zal ik mijn schaarse vrije tijd aan besteden. De keuze tussen privé, binnen of buiten spelen, ofwel tussen een ‘normaal’ sociaal leven, nuttig netwerken met collega-raadsleden of naar de mensen in de stad toe. Alledrie belangrijk, leuk en nuttig. Soms is het lastig om de balans te vinden, maar voor vanavond was de keuze snel gemaakt: Eerst naar de Iftar, daarna naar het trouwfeest. Mijn collega-raadsleden zie en spreek ik vanaf volgende week weer vaak genoeg ;-)

vrijdag, 04 september 2009

AOW en kwijtschelding (Happy End)

 

In mei vroeg de PvdA Breda aandacht voor een ongewenst neveneffect van de verhoging van de AOW per januari – namelijk het wegvallen van kwijtschelding van gemeentelijke belastingen waardoor ze er netto alsnog op achteruit gingen – bij een groep AOW’ers met klein pensioen. Het College antwoordde in juni, dat ook zij dit een ongewenste situatie vonden en dat ze de problematie aangekaart hadden bij de minister van Financiën. Deze week liet de staatssecretaris van Financiën per brief aan Breda weten, dat de kwijtscheldingsnorm voor deze specifieke groep AOW’ers verhoogd wordt met precies de verhoging van de AOW.

De afdeling Belastingen van de Gemeente Breda kan daardoor de ongeveer 120 aangehouden aanvragen kwijtschelding van AOW’ers gaan afhandelen en de in 2009 reeds behandelde aanvragen om kwijtschelding van deze groep opnieuw beoordelen en, indien nodig, alsnog kwijtschelding verschaffen. (Bron: Persbericht Gemeente Breda)

Eind goed, al goed!

Update @ 05/09/2009: Artikel in BN/deStem en op BredaVandaag.nl

woensdag, 02 september 2009

Lage Zwaluwe

 

Station Lage Zwaluwe
Bron: www.stationsweb.nl; foto: Wichor Bramer

Twee keer per dag raas ik er met de intercity langs: NS Station Lage Zwaluwe. Snelweg en parkeerplaats aan de ene kant, weilanden en een enkele boerderij in de verte aan de andere. Geen dorp of stad in de zichtbare omgeving, het equivalent van de eenzame bushalte langs een lange polderweg. Omringt door uitgerangeerde treinen op een van de vele sporen (10? 20?) liggen de perrons. Geen kiosk, geen loket. Enkele overkappingen bieden beschutting, het lijkt er altijd te waaien. Een loopbrug over het spoor leidt naar de parkeerplaats. Er staan altijd mensen op het perron, weggedoken in hun jas. Twee keer per dag vraag ik me af, waar deze mensen vandaan komen, waar ze naar toe gaan, maar bovenal: wat brengt hen naar juist NS Station Lage Zwaluwe?

zaterdag, 29 augustus 2009

Wouter(tje)

 

“Wouter gaat oktober niet halen”, vertrouwde een partijgenoot me toe. “Ja, toen ik bij de laatste bestuursvergadering naar Wouter vroeg, was dit het antwoord”. Goh, dacht ik, heftig. “En zeiden ze ook waarom?”, vroeg ik. “Hij is lastig, moet steeds terug worden geroepen, naar de rest. Hij blijft niet binnen de grenzen. En hij zit achter de vrouwtjes aan. Tja, het kan zo gewoon niet langer en dan zit er maar één ding op”. De partijgenoot liet een betekenisvolle stilte vallen. “Ik moet nog…”, stamelde ik een armzalig excuus, en maakte me uit de voeten.

In gedachten verzonken liep ik terug naar huis. Jemig, Wouter… Ik dacht met weemoed terug aan ons allereerste werkbezoek in het voorjaar van 2006, met de nieuwe PvdA-fractie, aan de Kleine Hoeve. Terwijl wij een rondleiding in de stallen kregen, bleek er net een koe bevallen te zijn. Van een stiertje. En met gevoel voor humor – als herinnering aan ons bezoek – werd het stiertje door de medewerkers Wouter gedoopt. Helaas gaat de nu ruim 3 jaar oude stier Wouter oktober niet meer halen…

donderdag, 27 augustus 2009

Blonde haren, blauwe ogen

 

Mooi blauw/paars is niet lelijk...

“Waar ben ik?” vraag ik, terwijl ik om me heen probeer te kijken. Ik lig ergens, ben omringt door fel licht, wat apparaten… Het lijkt wel een ziekenhuis. “Niet je hoofd bewegen”, zegt een onbekende stem. Vriendin C. buigt zich over me heen en zegt vermoeid – alsof ze het al honderd keer heeft gezegd – “Je bent in het Amphia, je bent gevallen met de fiets en je hebt een hoofdwond en een lichte hersenschudding.” Ik begin te huilen. “Hoe laat is het? Waar is mijn tas? Waar is mijn telefoon?” “Volgens mij is ze er weer bijna echt bij”, zegt de onbekende stem. Ze gaat voor me staan: duidelijk een arts. “De taxi is er, hoor”, zegt ze. “Nee, je gaat niet naar huis, je blijft bij mij slapen”, zegt vriendin C. Wat is er toch gebeurd? Hoe lang ben ik bewusteloos geweest? Bij huize C. wordt ik eerst op de bank gezet, en na een glaasje water mag ik naar bed. Het is 3 uur ‘snachts. Na twee uur wordt ik gewekt. “Tel eens tot 10″ Ik vloek. “Moet van de dokter”. Ik tel tot 10 en val weer in slaap. Om 7 uur wordt ik weer gewekt. Ik tel tot 10, tot goedkeuring van C en mag naar huis. Thuis douche ik me, kalefater me op en redt nog net de trein van 7.40 uur.

Je hebt trouwens redelijk wat bekijks – en aanspraak – met twee hechtingen bij je wenkbrauw en een prachtig kleurenpalet rond oog en wang. De hele dag beantwoord ik vragen – van bekenden en volslagen onbekenden – over mijn oog, meld ik dat ik geen idee heb wat er gebeurd is, dat mijn man me niet slaat, dat ik niet dronken was en dat het algemeen bekend is dat ik een kluns op de fiets ben.

Na het eten ga ik langs vriendin C., om mijn spullen op te halen. Elkeweg, de toedracht van mijn monsterlijke uiterlijk is me nu (bijna) helder. Ik heb blijkbaar bij het terugfietsen uit het park met mijn trapper de verhoogde stoeprand tegenover de MacDonalds geraakt en ben met fiets en al op de stoep geklapt (vrienden en familie weten hoe ‘goed’ ik kan fietsen en hoe dicht ik altijd langs stoepranden rij, dus voor hen is klunzige ongeval geen verrassing, eerder vinden ze het knap dat het nooit eerder is gebeurd, maar dit ter zijde). Vriendin C. heeft me verteld dat ik helemaal niet bewusteloos ben geweest, maar gewoon bij kennis (??). Ik bloedde als een rund bij mijn wenkbrouw, maar ik kon overal antwoord op geven, en heb honderduit gepraat (uiteraard). Ik vroeg wel steeds waar ik was, wat er gebeurd was en herhaalde vaak dezelfde dingen. Mede daarom ben ik naar de eerste hulp vervoerd: ze vermoedden een hersenschudding. In het ziekenhuis heb ik meegewerkt met de rontgenfoto’s, tetanusprik en de hechtingen… maar hiervan kan ik me niets herinneren. Voor mijn gevoel ben ik na de hechtingen bijgekomen… En ik kan me ook niet herinneren überhaupt op de fiets te zijn gestapt… Ik heb dus een gat in mijn geheugen van ruim 2,5 uur! Dat schijnt heel normaal te zijn bij een lichte hersenschudding, maar ik vind het best bizar en eng.

Afgezien van de (hoofd- en kaak-)pijn en de blauwe plekken gaat eigenlijk alles goed. Ik heb mazzel gehad: ik had slechter terecht kunnen komen. Ik moet nog wel een paar dagen rustig aan doen, maar maandag mogen de hechtingen eruit. Ik heb echter wel twee dingen geleerd: 1. Voortaan midden op de weg fietsen – ver van de stoeprand verwijderd en 2. Niet twitteren als je een lichte hersenschudding hebt!