vrijdag, 18 juni 2010

De Opruimert

Toegegeven, na het vertrek van Aaf – naar de Volkskrant nota bene – moest ik wennen aan Renske, de nieuwe pagina twee columniste in NRC*next. De afgelopen maanden stal ze langzaam maar zeker mijn hart, steeds vaker riepen haar stukjes een glimlach of een gevoel van herkennning op. Sinds vanmorgen ben ik Aaf definitief vergeten. Ik schaterlachte van binnen – want: stilte coupé! – na het lezen van de column van vandaag: De Rotzooimaker. Bijzonder herkenbaar! Nu mag u na het lezen van de column raden: is Manlief of ben ik De Rotzooimaker? Ik geef u een hint: naast politica ben ik data manager…

(…) De verdeling bestaat binnen elke relatie: de Rotzooimaker en de Opruimer. Ik ben een Rotzooimaker. Ik noem het zelf overigens niet per se ‘rotzooi maken’, ik zie het meer als kortetermijndenken. Dat gaat zo: ‘hee, koekjes! Ik moet nog mijn haar borstelen. Waar is de krant nou? Ik ben alweer te laat voor een afspraak. En ik draag een pyjama. Waarom eigenlijk? Omkleden. Nog een keer omkleden. Ieuw, droge bek van die koekjes, snel melk. Schoenen zoeken. Waar is mijn haarborstel?’ en in die tijd is er alweer een uitbundig spoor van zooi ontstaan. Het is bijna een onbedoelde goocheltruc: als ik een brandschone hotelkamer binnen kom is het binnen vijf minuten een troep. Maar het punt is: ik vind dat niet zo erg. Ik kan heel goed leven met stapels twijfelachtig papierwerk, bakjes met paperclips, USB-sticks, Ibuprofenpillen, gelukspoppetjes en niet meer werkende pennen, of een stoel die bedekt wordt door mijn halve kledingkast. Ik ben de Rotzooimaker. Dit is mijn habitat.

Voor mijn vriend is dat anders. Hij kan niet meer goed nadenken als er rotzooi in de buurt is. Zijn administratie heeft labels, er zit altijd een was in de machine en als de chemokar komt weet hij ook daadwerkelijk waar de verzamelde batterijen liggen. Toen ik een tijd moest wachten op mijn nieuwe huis, logeerde ik bij hem. Dat was ontzettend leuk, maar nadenken kon hij niet echt meer. Na een tijd was hij het zat. Hij besloot op te houden met opruimen. Als straf (…) (leest hier de hele column)

Tags:

Leave a Reply