Ik had nooit verwacht dat ik ooit een voetbalvrouw zou bedanken, maar bij deze en uit de grond van mijn hart: Sylvie, bedankt! Twee jaar lang heb ik er bij ManLief om moeten zeuren, maar nu Sylvie van der Vaart met haar stoere korte koppie alle bladen siert, zag ManLief dat kort haar toch best wel heel erg vrouwelijk kan zijn. Voor ik – wederom – een trede van de emancipatieladder donder: ja, ik ben geëmancipeerd, maar ook pragmatisch. ManLief moet er tegenaan kijken, en aangezien ik zelf ook het nodige commentaar op zijn haarstijl had, hebben we 2 jaar geleden een bestand getekend: hij geen coupe-tondeuse meer en ik ging volledig coupe long-blond-animal.
Aan dat bestand kwam afgelopen zaterdag een eind. Off with my hair!
Zelden heb ik een kappersteam enthousiaster gezien, als toen ik het door mij gewenste kapsel voorstelde – stelletje knipfetisjisten 
De scharen en mesjes werden fluks geslepen en een kwartiertje later lag er een gezellig kleurrijk hoopje haar om mijn stoel. Geen seconde had ik spijt, alleen maar een gevoel van bevrijding. Daarna moest er natuurlijk ook nog een kleurtje in. Geen highlights, daar was het te kort voor geworden. En ook geen rood, dat is blijkbaar een winterkleur. In een geheime kapperssamenzwering werd de kleur bepaalt. “Die houden we nog even geheim, maar het wordt super-stoer!” Anderhalf uur, twee espresso, de hele glossy leesmuur en een sigaretje later, zag ik het resultaat in de spiegel. Precies wat ik voor ogen had: kort, pittig, stoer, maar vrouwelijk.
Zo’n drastische verandering van kapsel roept héél veel reacties op, varierend van ontzettend positief (“WOW!!! Gaaaaf”), via “Apart” en “Moet jij als politica niet herkenbaar zijn” (Ik ben Geert Wilders of Femke Halsema niet…) tot “Jakkes!” (Maar dat was er maar één. Bovendien kwam hij van De Oma, en zij komt uit de tijd dat vrouwen lang haar hoorden te hebben. Punt.) Eerlijk is eerlijk, ManLief moest even wennen – vooral aan de kleur, maar kan nu zijn ogen niet meer van me afhouden.
Ik heb na drie dagen slechts een klein minpuntje kunnen ontdekken: al mijn profielfoto’s moeten veranderd worden. Daarnaast sta ik de komende vier jaar onherkenbaar in de Stadsgids en op de Gemeenteraadsite. Ach, zelfs met mijn lange haar, was het al een mirakel als ik langer dan 3 maanden enige gelijkenis vertoonde met een foto van mezelf. Maar ik heb het gevoel, dat dit korte koppie een blijvertje zou kunnen zijn…
Je bent helemaal klaar om weer een keer samen te stappen
[Solveig: Daar deed ik het natuurlijk voor! Jazzen?]
Ahaa, its good conversation about this piece of writing at this place at this blog, I have read all that, so now me also commenting at this place.