“Het ene moment draai je een kraan vast, het volgende moment drink je een bakje koffie met een bewoner en luister je naar zijn of haar problemen.” Het is iets na 8 uur ‘sochtends, collega Bas Driehuijs en ik zitten in het huismeesterkantoor van Singelveste aan de Middelllaan aan een bakkie koffie met Yureck – complexbeheerder – en Angelo – hij stuurt de 13 complexbeheerders van Singelveste aan. We lopen in het kader van de PvdA Breda Dag van de Wijkveiligheid een ochtend mee.
Eerst vertellen ze ons iets meer over het werk zelf. De rol van complexbewoner is de afgelopen jaren steeds minder technisch, en meer sociaal geworden. De technische dingen zorgen er wel voor dat je ‘achter de voordeur’ komt. Bij de signalering van sociale problematiek of overlast wordt de wijkconsulent ingeschakeld, zij zorgt voor een oplossing (bv door het inschakelen van de GGZ, of Thuiszorg of Buurtbemiddeling). Tijdens het gesprek gaat de telefoon van Yureck regelmatig, veelal voor kleine technische problemen. Terwijl Yurick afspraken met bewoners noteert (“Vanmiddag, ik ben vanmorgen bezig”), vertelt Angelo ons, dat het complex Middellaan tot vorig jaar veel overlast had van daklozen en junks, die in portieken en gangen sliepen en gebruikten. Dit gaf veel overlast, maar zelf oplossen lukte niet, dus hebben ze contact met gezocht met Frank Ewals (de verbindingsregisseur). Nu is er samenwerking met wijkagenten, de wijkraad en ‘t IJ én er is een bewakingsbedrijf ingehuurd – die de slapers ‘snachts steeds wekken – en het probleem is nu vrijwel weg. Het is belangrijk dat bewoners veilig kunnen wonen, in een schone en leefbare omgeving. Na een laatste bakkie koffie gaan we op pad. Eerst lopen we een rondje door het complex, om te kijken of er geen slapers zijn. Meteen als we naar buiten stappen, wordt Yureck aangesproken door een bewoner (“Nu ik je toch zie…”), die haar grofvuil heeft aangemeld en klaar gezet, maar het is niet opgehaald. Yureck belt de Gemeente. De mevrouw had het grofvuil pas woensdagavond buiten hoeven zetten. Ook weer opgelost.
Vandaag zijn er geen slapers in het complex, dus Angelo gaat door naar kantoor. Tijdens zijn ronde ruimt Yureck meteen even de folders op de grond onder de brievenbussen op. “Als ik ze niet opruim, liggen ze er morgen of volgende week nog.” Het valt hem op, dat mensen vaak alleen nog met hun eigen huisje, boompje, beestje bezig zijn en er weinig betrokkenheid bij de buurt is. Ook leggen ze problemen vaak snel bij instanties weg, in plaats van dat ze het eerst zelf proberen op te oplossen. Terwijl we door Fellenoord/Schorsmolen, via het van Coothplein/Markendaalsweg complex naar het Chassépark lopen, vertelt hij gepassioneerd over zijn werk. De afwisseling, de sociale contacten – hij vindt het de leukste baan ter wereld.
Als we hem tegen de middag vragen of hij een advies voor ons heeft, hoe we als PvdA Breda veiliger kunnen maken geeft hij er twee. Allereerst moet er méér toezicht in de openbare ruimte en structureel samenwerking/overleg tussen politie, wijkraden, ‘t IJ en woningbouwverenigingen en de Gemeente zijn. Daarnaast zou de maatschappij weer verschilliger moeten worden, betrokkener met en bewuster van hun leefomgeving. Een technisch én een sociaal advies, net zo breed als zijn functie.
