woensdag, 06 augustus 2008

Lief klein konijntje

Om half 7 ‘smorgens is het Valkenbergpark in Breda niet het stille, verlaten stadspark dat je zou verwachten op dat tijdstip. De forensfietsers naar het Station wekken de zwervers op de bankjes, vogels vliegen verschrikt op wanneer bij het groepje voetballers de bal uit koers raakt en een koppel-op-leeftijd beoefent tai-chi tussen de lege wijnflessen.

Tussen de zwervers, voetballers, fietsers, eenden, ganzen, kauwen en meeuwen hupt sinds een paar weken een lief klein zwart-wit konijntje. Nu ben ik redelijk thuis in de natuur, dus ik vermoed dat dit niet altijd een wild konijntje is geweest. Misschien is het ontsnapt of – schande! – door iemand bewust losgelaten.

Het beestje is een vreemde eend in de bijt; ik zie nooit andere konijnen in het Valkenberg – in het Chassépark trouwens wel. Iedere ochtend weer sta ik in dubio: zal ik het asiel bellen om hem op te pikken of laat ik ‘mijn’ konijn lekker huppelen. Tot dusver kies ik voor de laatste optie, want ik heb niet het idee dat dit konijntje iets tekort komt in het park. Ik denk zelfs dat hij (of zij) zich prima vermaakt.

Zucht. Blijkbaar ben ik ondertussen zo’n doorgewinterde binnenstadbewoner, dat ik niet eens meer met mijn ogen knipper bij voetbalcompetities of vloekende zwervers op een tijdstip dat velen in de stad zich nog een keer omdraaien in bed, maar me ondertussen wel druk maak over een konijn in een stadspark…

Tags:

Leave a Reply