Solly as a Rock!!

Mijn dealer kent mijn voorkeuren goed. Zodra ik bij hem binnen kom, draait hij zich om en pakt mijn dagelijkse dosis. “Eén of twee vandaag?” en legt de gewenste hoeveelheid op de toonbank. “Iets anders nog?”. Hij verkoopt alles wat je nodig zou kunnen hebben. Maar nee, ik hoef geen bier, wijn, horloge, snoep, sieraden of eten, gewoon een pakje rode Gauloises. Hij wijst naar buiten. Voor het raam van de avondwinkel staat een rood vouwfietsje te blinken. Ik had hem niet opgemerkt toen ik mijn barrel vouwfiets weg zette. “Is goede fiets. Chinees.” Rood en Chinees… ik glimlach even. Ik schud mijn hoofd, ik heb al een fiets. Hij wijst naar mijn barrel vouwfiets en trekt zijn wenkbrauwen op. Ik snap zijn weinig subtiele hint. Mijn huidige vouwbare vervoersmiddel valt inderdaad bijna van ellende uit elkaar. “Ja, ik weet dat ik een nieuwe fiets nodig heb, maar ik heb er even geen geld voor”, zeg ik.“Honderd twintig euro, geen geld.” Geen geld, inderdaad. Ik twijfel, maar stap even later de deur uit met slechts het rode pakje sigaretten. Terwijl ik mijn barrel vouwfiets pak, werp ik stiekem toch een blik op het blinkende fietsje. “Ik hou hem wel apart voor je!”, zegt mijn dealer grijnzend.

Tags: personal

This entry was posted on donderdag, november 15th, 2007 at 23:32 and is filed under Geen categorie. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.