Solly as a Rock!!

Een aantal jaren heb ik vol kunnen houden dat ik tussen alle schakeringen blond op mijn hoofd, gewoon ook wat asblonde haren had. Tot ik vandaag een wel heel stugge, weerbastige, zeer licht asblonde haar ontdekte in mijn coiffure. Meteen uitgetrokken en bestudeerd. De conclusie was pijnlijk helder. De aftakeling heeft definitief toegeslagen, ik kan het niet langer ontkennen: ik word grijs. De rimpels in mijn gezicht leken meteen dieper, de oogleden slapper en: zag ik daar nou een snor? Gedeprimeerd slofte ik door de stad op weg naar de raadsvergadering. Waar ging het eigenlijk over, had ik de juiste stukken wel bij? Oh nee, vergeetachtigheid! Ik word oud. Nu reedsch! Verzonken in melancholie loop ik bijna twee oudere dames omver. “Sorry!”, roep ik gegeneerd. Verontwaardigd kijken ze me aan en terwijl ze door lopen hoor ik gemopper over ‘Die jeugd van tegenwoordig’. Ik voel me meteen stukken beter.

Tags: personal

This entry was posted on donderdag, november 1st, 2007 at 23:35 and is filed under Geen categorie. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.