“Goedenavond, u spreekt met meneer X. Spreek ik met mevrouw (korte pauze) van der Bruggen?”
“Dat klopt.”
“Goedenavond. Ik bel namens blabla Uitvaartverzekeringen, bel ik gelegen?”
“Nou, eigenlijk niet, ik sta nu bij de supermarkt mijn boodschappen af te rekenen.”
“Dan bel ik u op een later moment terug. Prettige avond nog.”
Kijk, dat via mijn vaste telefoon nummer eens in de zoveel tijd misbruikt wordt door telefonische verkopers, daar kan ik mee leven. Ik ben overdag vrij en manlief is heel goed geworden in het afhandelen – lees: af maken – van telefonische verkopers. Maar mijn mobiele nummer is, dacht ik, privé. Voor vrienden, familie en gemeenteraadswerk. Niet dus. Zodra je met je mobiel in het telefoonboek staat, blijk je loslopend wild voor teleterreur. Zucht, en ik ben te vergeetachtig of gewoon lui om Infofilter in te schakelen.
Dus heb ik tot dusver een pensioen mannetje afgekapt in het Valkenberg park, een doorlopend krediet afgewezen tijdens een wandeltocht op Tholen, verschillende verzekeraars uitgefoeterd in de trein van of naar mijn werk, mijn bijdrage aan Natuurmonumenten verhoogd op een terrasje… Echt geweldig, dat overal bereikbaar zijn!
