Solly as a Rock!!

 

Ik heb er nooit een geheim van gemaakt dat ik geen fan van autorijden ben. Na vier pogingen haalde ik eindelijk mijn rijbewijs, en ook nu nog rij ik alleen auto als het echt niet anders kan. Ik fiets. Ik wandel. Ik ben een grootgebruiker van openbaar vervoer en dan met name van de trein. Ik durf zelfs te stellen: ik hou van de NS! Heerlijk voortbewogen worden door het landschap, niet op verkeer hoeven te letten, en ondertussen raadstukken lezen, mensen kijken of naar buiten staren. Ontspannen en productief.

De afgelopen week kreeg mijn liefde voor de NS een klein – tijdelijk – dipje te verduren. Er waren werkzaamheden op station Breda CS: het nieuwe, derde perron werd aangesloten. Hierdoor waren er geen rechtstreekse treinen naar Dordrecht (en dus Den Haag), maar moesten we via Roosendaal. Extra reistijd: een half uur. Mits je de overstap haalde, anders een heel uur. Even slikken, maar je kunt veel hebben van je geliefde. Het hoort er bij. Van te voren aangekondigd, dus ook ingecalculeerd.

Op woensdag maakte ik op de terugreis vanaf Den Haag HS, door de haast, een foutje. In plaats van in te stappen op de intercity naar Roosendaal (die alleen stopt op Rotterdam en Dordrecht) stapte ik in de stoptrein. En deze trein maakte zijn naam waar. Stop trein. Er waren zoveel stations waar hij moest stoppen, dat ze niet eens allemaal op het bord pasten. De trein stopte uiteindelijk zelfs (volgens mij uit medelijden) op het enige station, waar hij niet zou stoppen: Rotterdam Stadion. En elke stop stapten mensen in en uit. (Ik denk trouwens dat ze achterin in stapten op het ene station en dan naar voren liepen om uit te kunnen stappen op het volgende station). Bij elke stoep waar een blauw bord stond, stopte de trein. Volgens mij nam hij zelfs lifters mee.

Na 100 stops kwamen we op station Oudenbosch. Toen heb ik mijn vader gebeld. “Wist je dat Oudenbosch een écht NS station heeft? En Zevenbergen ook?!” In plaats van medeleven, begon hij hard te lachen. Afkeurend zei hij “Verwende forens!” Natuurlijk wist mijn vader dat Zevenbergen en Oudenbosch een station hebben. Hij is zo mogelijk een nog grotere fan van openbaar vervoer dan ik, met een absolute liefde voor trams en treinen. Het liefst zou hij 3 of 4 stations in Breda alleen al hebben. Zover is het nog niet.

Donderdag was het werk klaar en reed alles weer normaal. Nou ja, bijna normaal, want sinds donderdag vertrekt mijn rechtstreekse trein naar Den Haag van spoor 7. Vanaf het derde perron. En ik ben trots als een pauw: want de Minister herself vertrok vrijdag pas vanaf het nieuwste perron (maar wel met een Thalys…)!

 

I can just imagine the little gnomes and fairies finding shelter against the autumn rains under the hood of this Parasol mushroom…

 

Gisteravond heb ik in de vergadering van de commissie Milieu en Mobiliteit gevraagd om in een volgende vergadering het onderwerp onkruidbestrijding op de agenda te zetten.

De afgelopen jaren zijn in de gemeente Breda een aantal technieken toegepast om zonder chemische bestrijdingsmiddelen en met beperkte financiële middelen het onkruid in de buitenruimte te verwijderen: met heet water, door te borstelen, branden en maaien.Al tijdens een wijkbezoek in september 2005 aan Ulvenhout is gebleken dat deze vier technieken niet altijd het gewenste resultaat opleveren. Ook tijdens de afgelopen – voor het onkruid zeer voorspoedige – zomer, hebben wij van verschillende burgers opmerkingen en klachten gehoord. Daarnaast zijn een aantal technieken misschien niet zo milieuvriendelijk als verwacht – denk aan het energieverbruik en CO2 uitstoot van de borstelwagen en de Waipuna (heet water).
Wij willen graag in de commissie Milieu en Mobiliteit met het College van gedachten wisselen over doelmatigere methoden van onkruidbestrijding, die minder kosten en het milieu niet belasten.

In ons verkiezingsprogramma werd al gezegd dat de PvdA de ontwikkelingen rond milieuvriendelijke bestrijdingsmiddelen wil volgen en als deze middelen aan alle eisen voldoen ook gaan gebruiken. Geen gif spuiten dus!
Artikel in BN/de Stem

 

Vanmiddag deden twee teams van de Partij van de Arbeid mee aan de bedrijvenloop van de Bredase Singelloop over een afstand van 8,7 kilometer. Ik heb niet mee gedaan, ik had gewoon geen tijd om te trainen. Daarnaast wandel ik liever. Thadde rende in mijn plaats en ook hij was niet super getraind (en dus best gespannen). Als assistente van team manager Henk Haarhuis hebben we de lopers ondersteund met een peptalk en vervoer van kleding. Onder het motto “Ren je Rood!” gingen de wethouder, raadsleden en leden stipt om twaalf uur van start. De opvallende shirts van de renners zorgen voor veel aanmoedigingen én opmerkingen als ‘Je rent rechts hoor!’ en ‘Je kunt nog véél roder’ van het publiek langs de route. Uiteindelijk finishte collega Richard Blankenstein als eerste PvdA’er op een stampvolle Grote Markt, in een toptijd van 38:58 (gemiddelde snelheid: 13,39 km/uur!). Daarna volgde de anderen – allemaal binnen het uur. Gespannen stond ik op het bordes van het stadhuis naar Thadde uit te kijken. Vlak na enen kreeg ik een telefoontje: mijn lief. Hij was verzuurd en uitgestapt op 4,5 km… Jammer, maar volgend jaar trainen we en doen we mee! Team 1 werd 45e, team 2 76e en we kunnen zeker stellen dat de Partij van de Arbeid de sportiefste politieke partij van Breda is!